Wizyta dziecka u urologa. Jak przygotować najmłodszego pacjenta do pierwszego spotkania?

Czym zajmuje się urolog dziecięcy?

Urolog dziecięcy zajmuje się układem moczowo-płciowym chłopców i dziewczynek. W zakresie jego obowiązków mieści się diagnostyka i leczenie wszelkiego rodzaju nieprawidłowości w ich obrębie. Prowadzi on także działania profilaktyczne, dzięki którym możliwe jest zapobieganie zachorowaniu lub powikłaniom chorób (jeżeli nie można im zapobiec).

Urolog zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem wrodzonych i nabytych chorób układu moczowego i płciowego. Te choroby to m.in.:

• nawracające infekcje dróg moczowych i pęcherza moczowego,
• anatomiczne wady narządów układu moczowo-płciowego,
• kłębuszkowe zapalenie nerek,
• zaburzenia czynności dróg moczowych,
• stany zapalne zewnętrznych narządów płciowych,
• choroby nowotworowe nerek,
• choroby nowotworowe jąder,
• stulejka,
• moczenie nocne,
• spodziectwo,
• wnętrostwo,
• wierzchniactwo,
• wodonercze,
• żylaki powrózka nasiennego.

Lekarz ze specjalizacją z urologii dziecięcej zajmuje się również dziećmi, które doznały urazu w obrębie układu moczowego i płciowego.

Kiedy należy zgłosić się do urologa z dzieckiem?

Do urologa dziecięcego należy zgłosić się, gdy pojawią się niepokojące objawy ze strony układu moczowego i płciowego. Mowa o:

• pieczeniu w okolicy cewki moczowej podczas oddawania moczu,
• zaczerwienieniu narządów płciowych,
• zmianie wyglądu narządów płciowych,
• częstym oddawaniu moczu,
• zmniejszeniu lub zwiększeniu ilości oddawanego moczu,
• trudnościach w oddawaniu moczu,
• pojawieniu się krwi w moczu,
• bólach podbrzusza i pleców w dolnej części,
• problemach z trzymaniem moczu,
• bolesnym parciu na pęcherz,
• bólu podczas oddawania moczu,
• swędzeniu cewki moczowej.

Konsultacja jest wskazana, jeżeli u dziecka została rozpoznana wada rozwojowa układu moczowo-płciowego. Dobrze jest udać się na konsultację również wtedy, gdy wynik badania ogólnego moczu jest nieprawidłowy. Wiele schorzeń przez długi czas może nie dawać żadnych objawów.

Rodzice powinni pamiętać, że nie można zwlekać z wizytą. Po poradę należy udać się niezwłocznie po pojawieniu się objawów. Im wcześniej zostanie postawione odpowiednie rozpoznanie i wdrożone leczenie, tym mniejsze ryzyko powikłań.

Czy do urologa potrzebne jest skierowanie?

Do urologa dla dzieci jest potrzebne skierowanie w sytuacji, gdy porada odbywa się bezpłatnie w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia. Specjalista przyjmuje w placówce, która ma odpowiedni kontrakt z NFZ. Zlecenie można otrzymać od lekarza pierwszego kontaktu, jeżeli uzna on, że konsultacja jest niezbędna.

Urolog może przyjmować również prywatnie. Wówczas można zapisać się na wizytę, nie posiadając skierowania. Rodzice powinni mieć jednak świadomość, że w takie sytuacji wszystkie niezbędne badania i kontrole są płatne.

Jak wygląda wizyta u urologa dziecięcego?

Konsultacja u urologa składa się z dwóch części. W pierwszej z nich lekarz rozmawia z rodzicem o występujących dolegliwościach u małego pacjenta oraz ogólnym stanie zdrowia (choroby przewlekłe, leki przyjmowane na stałe, rozwój dziecka). Analizuje także wyniki badań wykonanych do tej pory.

Drugą częścią wizyty jest badanie. Lekarz dokładnie ogląda miejsca, które są źródłem dolegliwości. Wykonuje także badanie palpacyjne oraz nieinwazyjne testy diagnostyczne (np. badanie USG).

Jak przygotować się do wizyty u urologa?

Dziecko może obawiać się badania u urologa. Wpływ ma na to wiele czynników. Mały pacjent:

• obawia się bólu,
• nie zna lekarza,
• wstydzi się rozebrać,
• nie wie, czego może się spodziewać podczas wizyty.

Aby zmniejszyć poziom stresu, rodzice powinni porozmawiać z dzieckiem - niezależnie od jego wieku. Konieczne jest wytłumaczenie maluszkowi, kim jest urolog oraz z jakiego powodu odbywa się wizyta i jakie korzyści z niej wynikną (brak bólu, zdrowie, możliwość powrotu na basen lub do przedszkola itp.). Należy również zapytać dziecko o to, czego się obawia.

W przypadku małych dzieci warto pokazać, jak wygląda wizyta u urologa. W tym celu można zaaranżować badanie ulubionego misia. W ten sposób maluch przekona się, że nie są to czynności bolesne. Będzie również wiedział, czego spodziewać się w gabinecie. Nie będzie zaskoczony tym, że musi się rozebrać lub położyć na leżance.

Warto skorzystać z doświadczenia innych osób. Jeżeli ktoś z bliskich osób był na wizycie u urologa, może opowiedzieć dziecku o tym, że wizyta i badania nie były bolesne. Ważne jest wskazywanie zalet, ale także unikanie kłamstw.

Rodzice mogą również ustalić z dzieckiem nagrodę za bycie dzielnym pacjentem. Nie musi to być rzecz materialna. Można umówić się na wycieczkę na ulubiony plac zabaw, do parku, na lody lub do kina. Powinna być to aktywność, którą dziecko lubi i wyda mu się ona odpowiednio atrakcyjna.