Problemy z erekcją – co może mieć na nie wpływ?

Co oznaczają problemy z erekcją?

Erekcja jest to stan, w którym penis powiększa się i usztywnia, dzięki czemu możliwe jest zaistnienie aktu płciowego. Udział w niej ma układ nerwowy i układ krwionośny. Gdy zostanie pobudzony ośrodek erekcji, który znajduje się w rdzeniu kręgowym, tętnice w prąciu rozszerzają się. Ma wówczas miejsce napływ krwi do ciał jamistych. Wzrasta także ciśnienie (wynosi ono powyżej 15 mmHg) i następuje skurcz mięśni krocza.

Niestety, niekiedy dochodzi do zaburzeń erekcji. Rozumiane są one jako niemożność osiągnięcia lub problem z utrzymaniem wzwodu. W efekcie niemożliwe jest przystąpienie do stosunku seksualnego lub jego dokończenie, a tym samym uzyskanie satysfakcji seksualnej. Mężczyzna może mieć tego typu trudności jednorazowo. Zdarza się jednak, że powtarzają się one cyklicznie lub są obecne przez cały czas. Przyczyn zaburzeń erekcji może być wiele. Ważne jest ich odpowiednie rozpoznanie, ponieważ od nich zależy postępowanie terapeutyczne.

Jakie są przyczyny zaburzeń erekcji?

Na niemożność odbycia satysfakcjonującego stosunku zwykle wpływ ma wiele czynników jednocześnie. Około 20% wszystkich przypadków ma podłoże psychogenne. Oznacza to, że za problemy odpowiadają:

• stres,
• niepowodzenia w życiu prywatnym lub zawodowym,
• zmęczenie i przepracowanie,
• kompleksy i niskie poczucie własnej wartości,
• wcześniejsze niepowodzenia w zbliżeniach seksualnych,
• traumatyczne doświadczenia związane z seksem (np. molestowanie seksualne),
• brak prywatności i intymnych warunków do odbycia aktu płciowego,
• lęk przed zapłodnieniem partnerki,
• nieodpowiednie przekonania na temat seksu (np. że jest on grzechem),
• niezaspokojone preferencje seksualne,
• konflikty z partnerką lub brak zaufania,
• utrata pociągu fizycznego do partnera.

Również styl życia może wpływać na brak erekcji. Przyczyna leży głównie w stosowaniu używek (papierosy, alkohol, narkotyki), ale także braku aktywności fizycznej, nieodpowiedniej diecie i nadmiarze tkanki tłuszczowej. Ponadto niektóre choroby to też powody braku erekcji:

• zaburzenia hormonalne (np. niedobór testosteronu, choroby tarczycy),
• cukrzyca i jej powikłania,
• choroby układu krążenia (m.in. nadciśnienie tętnicze i miażdżyca naczyń krwionośnych),
• zbyt wysoki poziom cholesterolu we krwi,
• schorzenia neurologiczne (np. stwardnienie rozsiane),
• uszkodzenia rdzenia kręgowego lub naczyń krwionośnych i nerwów odpowiadających za erekcję,
• bezdech nocny,
• niewydolność narządów wewnętrznych,
• brak jąder.

Z zaburzeniami erekcji mogą zmagać się również mężczyźni, którzy cierpią na choroby psychiczne (np. depresję). Problemy mogą być związane z leczeniem innych schorzeń. Sprzyja im stan po radioterapii miednicy lub przyjmowanie niektórych leków (np. uspokajających, przeciwnadciśnieniowych, przeciwdepresyjnych).

Kogo dotyczą zaburzenia erekcji?

Niemożność utrzymania wzwodu i odbycia stosunku płciowego to problem, który często pojawia się w podeszłym wieku. Obserwuje go u siebie nawet 30% panów po 60. roku życia. Warto jednak pamiętać, że z zaburzeniami erekcji zmagają się również młodsi mężczyźni. Według danych 8% z nich nie ukończyło jeszcze 30 lat. Nie zapominajmy, że informacje dotyczące epidemiologii są niepełne, ponieważ nie wszyscy panowie zgłaszają się po profesjonalną pomoc, gdy nie mogą osiągnąć wzwodu.

Co robić, gdy pojawią się zaburzenia erekcji?

Jeżeli osiągnięcie erekcji jest niemożliwe od pewnego czasu lub powtarza się cyklicznie, należy zgłosić się do lekarza. Może być to urolog lub internista. Panowie, którzy znają przyczynę zaburzeń, mogą od razu wybrać się do odpowiedniego specjalisty (np. seksuologa lub psychiatry). Lekarz zbiera dokładny wywiad, przeprowadza badania oraz zleca dodatkowe testy diagnostyczne (w zależności od tego, co może być przyczyną zaburzeń erekcji w danym przypadku).

Jak wygląda leczenie zaburzeń erekcji?

Istnieje kilka możliwości leczenia zaburzeń erekcji. Metody wybiera się na podstawie badań w zależności od przyczyny problemów. Jedną z nich jest farmakoterapia. Mogą to być leki zawierające testosteron, inhibitory fosfodiesterazy (np. sildenafil). Niekiedy lek (alprostadyl) podaje się bezpośrednio do prącia w postaci iniekcji. Dobrze działa też psychoterapia. Ponadto konieczne jest odpowiednie leczenie chorób podstawowych.

Istnieje także możliwość zabiegowego leczenia zaburzeń erekcji. Naczynia krwionośne członka są poddawane falom dźwiękowym ESWT, dzięki czemu poprawia się ich funkcjonowanie. Innym sposobem jest protezowanie prącia, które wykonuje Polskie Centrum Urologii Zaawansowanej w Piasecznie. Leczeniem zaburzeń erekcji zajmuje się również m.in. Poradnia Urologiczna we Wrocławiu oraz Poradnia w Kwidzynie.

Zaburzenia wzwodu – jak można im zapobiegać?

Jeżeli pojawia się problem z utrzymaniem wzwodu, konieczna jest zmiana stylu życia. Do codziennego planu należy włączyć ćwiczenia fizyczne. Zachowanie pełni zdrowia jest możliwe także poprzez stosowanie dobrze zbilansowanej diety. Zalecane jest zrezygnowanie z używek.